به گزارش سایت خبری "جنوب24"
بهترین راه برای رفع کشمکشها، پرهیز از اقدامات نادرست است. که شامل اقداماتی است که موجب بدتر شدن کشمکش میشود. احتمالا شما نیز مانند اکثر مردم چنین چیزی را تجربه کردهاید. در این مطلب سعی شده که این موارد مورد بررسی قرار گیرد.
فریاد زدن: معمولا هنگامی که در ارتباط با مردم صدای خود را بالا میبرید، واکنش خوبی نشان نمیدهند. این رفتار در مکانهای عمومی بسیار بدتر است. فریاد زدن موجب میشود برخی افراد وحشت زده شوند، برخی دیگر ممکن است خشمگین شوند؛ و نیز ممکن است فریاد زدن طرف مقابل را در پی داشته باشد.
سرزنش کردن: در این رفتار شما سعی میکنید مقصر را پیدا کنید. در این رویکرد شما طرف مقابل را با کلمات مورد حمله قرار میدهید. در نتیجه به جای اینکه بر موضوع اصلی متمرکز شوید، بر فرد مقابل تمرکز میکنید. همچنین در این رویکرد مخاطب ترغیب میشود که برای اعمال خود مسئولیتی نپذیرد و به جای سعی در رفع اشتباهات خود، آنها را انکار کند.
حالت تدافعی به خود گرفتن: این رفتار موجب میشود فرد سخنگو که مسئلهای را با شما مطرح کرده است، احساس کند دیواری میان او و شما حائل شده است.
متمرکز شدن بر دریافتهای خود: اگر بر پایهی درک خود از نیات طرف مقابل تصمیم بگیرید، به دام فرضیهپردازی میافتید. چنین فرضیاتی موجب میشوند مغرضانه قضاوت کنید. در نتیجه نمیتوانید توجه خود را به یافتن راهحل مناسب معطوف کنید.
شما نمیتوانید نیات افراد را مشاهده کنید، بلکه تنها میتوانید اعمال آنها را ببینید. اگر بر پایهی اعمال دیگران قضاوت کنید، نتیجهی مطلوبتری میگیرید.
اجتناب از رودرو شدن با کشمکش و حل و فصل آن: این رفتار، یکی از رفتارهای معمول به هنگام بروز کشمکش است. معمولا در مواقع بروز کشمکش، عواطف بالا میگیرند و طبیعی است که افراد احساس ناراحتی میکنند. متاسفانه بعضیها هنگام مواجه شدن با چنین موقعیتهایی، سعی میکنند از آنها دوری کنند. اما موضوع این است که این موقعیتها به خودی خود حل و فصل نمیشوند. اغلب اوقات، اجتناب از کشمکش موجب وخیمتر شدن اوضاع میشود. اگر فرد مقابل از نگرانی شما آگاه نشود، شرایط هیچ گونه تغییری نمیکند.
رمز موفقیت و رفع کشمکش این است که بدانید قرار نیست همیشه احساس راحتی کنید. به خود اجازه بدهید که احساس ناراحتی کنید. آن گاه میتوانید انرژی خود را بر روی یافتن راهحلی برای رفع مشکل متمرکز کنید. در این صورت میتوانید با چالشهای موجود مقابله کنید و نتایج مطلوبی به دست آورید.
گفتن حرفهای توهینآمیز: این حرفها موجب تحقیر افراد میشوند؛ عبارات طعنهآمیزی که معمولا گفتن آنها به افزایش تنش در کشمکشها میانجامید.
توهینهای شخصی: در هر حال توهین همواره خشن و ناملایم است. هنگامی که اعمال دیگران را احمقانه و ابلهانه و گاهی اوقات خود آنها را نادان مینامید، برای یافتن راهحل با شما همکاری نمیکنند.
شکایت مداوم دربارهی موقعیت موجود: این طبیعی است که مشکلاتی که در موقعیتهای کشمکش با دیگران دارید موجب ناامیدی و سرخوردگی شما شود. اما اگر مدام از وضعیت موجود شکایت کنید، عمل شما از یک درددل ساده تبدیل به آه و نالهی دائمی می شود و بدیهی است که کسی دوست ندارد دائم به آه و ناله شما گوش کند.
اولتیماتوم صادر کردن: اولتیماتومها معمولا حالتی تهدیدآمیز دارند. آنها معمولا حاوی هشدارهایی از این قبیلاند: «اگر دست از این کار برنداری یا کاری را که من میخواهم انجام ندهی، چنین و چنان میکنم.» در این موارد شما نه از استدلال بلکه از زور برای رفع مشکل استفاده میکنید. اگر با همکارانتان چنین رفتاری داشته باشید، فضایی مملو از خصومت ایجاد میکنید.
با زور حرف خود را به کرسی نشاندن: برخی افراد این رفتار را جر و بحث مینامند. در این رفتار، شما نه به سخنان فرد مقابل فعالانه گوش میدهید و نه سعی میکنید با همکاری او به راهحلی دست یابید. معمولا هرچه بیشتر سعی کنید با زور حرف خود را به کرسی بنشانید، بیشتر نظرات فرد مقابل را نادیده میگیرید و در نتیجه، رفتارتان به هیچ وجه متقاعدکننده نخواهد بود.
پشت سر حرف زدن به جای روبه رو شدن با شخصی که با او مشکل دارید: از نظر برخی افراد، این رفتار از همهی رفتارهای دیگر مخربتر است. برخی افراد این کار را خنجر زدن از پشت میدانند. وقتی دربارهی مشکلی که با شخصی دارید با دیگران حرف می زنید، به نظر می رسد که شکایت می کنید یا قصد دارید او را تحقیر کنید. نتیجهی این رفتار، به وجود آمدن موجی از شایعات و انرژی منفی در محیط است.
مواردی که در بالا مطرح شده، کمکی به حل و فصل کشمکش نمیکند. بلکه برعکس، تنش را بالا میبرد، در روابط کاری اختلال ایجاد میکند و مانع از بهبود روابط میشود. این رفتارها به بروز خصومت میانجامد.
انتهای پیام/