به گزارش سایت خبری "جنوب24" فرهاد پروین: تغییرات تدریجی اقلیم در جهان، باعث وقوع خشکسالیهای پی در پی، سیلابهای بزرگ و طوفانهای دریایی میشود. کشور ایران با قرارگرفتن در کمربند خشکی جهان از جمله کشورهایی است که منابع آب، کشاورزی و پوشش گیاهی آن به تدریج رو به زوال است.
منابع آبی تجدیدشونده ایران در 30 سال گذشته از 130 میلیارد مترمکعب در سال به حدود 100 میلیارد مترمکعب کاهش یافته و بهعبارتی، این کاهش منابع آب تجدیدشونده، بهطور متوسط سالانه حدود یکمیلیارد مترمکعب بوده که رقم بسیار بزرگی است.
ایران علیرغم آنکه در کمربند خشکی زمین قرار گرفته و باید بیش از هر جای دنیا به مدیریت آب بیندیشد، گاهی مشکل کمآبی خود را به گردن هارپ و ابردزدی انداخت و گاه تغییر اقلیم را مطرح کرد، ولی احداث بیرویه چاههای غیرمجاز آب، تبخیر آب ۳ برابر متوسط جهانی و وجود دورههای خشکسالی و شرایط سخت و سنگینی آبی، الزام اجرای برنامههای سختگیرانه مدیریت منابع آب کشور را به ما گوشزد میکند.
رشد فزاینده جمعیت و افزایش مصرف آب، قطع بیرویه درختان جنگلها و تغییر اکوسیستم طبیعت، رشد شهرها و افزایش صنایع آلوده کننده آب، شیوههای نامناسب و غیراصولی کشاورزی، احداث سدهای مخزنی و ایجاد دریاچههای مصنوعی همگی از عوامل نابودی چرخه منظم آب در سطح جهان هستند که نوعی تهدید جدی برای جامعه بشریت محسوب میشوند.
فیروز قاسم زاده، سخنگوی صنعت آب با بیان اینکه خشکسالی هیدرولوژیکی همچنان در کشور برقرار است، گفت: هم اکنون ۶ استان کشور با تنش آبی روبرو هستند که به ترتیب شامل تهران، بوشهر، قزوین، فارس، سمنان و چهارمحال و بختیاری میشود.
علیایحال ایران با روندی بسیار ترسناک، مدیریتنشده و حجمی افزایشی و بدون توجه به تأثیر تغییر اقلیم و خشکسالیها و کاهش دریافت سالانه آب از منابع آبهای سطحی در حال استفاده از ذخایر آبی خود است. استمرار این رویه باطل و عدممدیریت مصرف متناسب با عرضه آب، در بیشتر مناطق عامل اصلی ازبینرفتن پوشش زمین، رهاشدن زمینهای کشاورزی، خشک شدن تالابها و سرانجام فراهم شدن شرایط مستعد وقوع طوفانهای گردوغبار است و سرانجام غیرقابل سکونت شدن برخی موقعیتهاست،
لذا بهنظر میرسد در درجه اول بخشی از ناکارآمدی برنامهها، نقص در شاخصهای پایهای و اساسی است که ما را از دستیابی به اهداف بازداشته است و دست مسئولین را تا حدی برای مصرف آب در کشور خشک و نیمهخشک که تعریف مشخصی نشده است باز گذاشته است.
باید بپذیریم بر مبنای میانگین بلندمدت آبهای سطحی و تجدیدشونده در کشور باید برنامهریزی شود.
در استان بوشهرافزایش چاههای زیرزمینی، افزایش میزان مصرف آب، کشت محصولاتی با مصرف آب بالا از اساسیترین مشکلاتی هستند که استان بوشهر از نظر کمبود آب با آنها مواجه است.
از همین رو نظارت بر روی چاههای زیرزمینی، تغییر کشت محصولات کشاورزی و آبیاری دانش بنیان، افزایش ظرفیت اب شیرین کن های دریایی، رفع فرسودگی شبکه ابرسانی و ... از مهمترین راهکارها در راستای حل مشکلات آب استان به شمار میرود.
انتهای پیام/